พระพุทธรูปปางสำคัญ

        ความว่า   ความสงัดเป็นสุขของบุคคลผู้มีธรรมอันได้สดับแล้ว   รู้เห็นสังขารทั้งปวง
ตามเป็นจริงอย่างไร   ความเป็นคนไม่เบียดเบียน   คือความสำรวมในสัตว์ทั้งหลาย   และความเป็นคนปราศจากความกำหนัด   คือความก้าวล่วงกามทั้งปวงเสียได้ เป็นสุขในโลก
ความนำออกเสียซึ่งอัสมินมานะ   คือความถือตัวตนให้หมดได้นี้เป็นสุขอย่างยิ่ง
        พระพุทธจริยาที่เสด็จประทับนั่งเสวยวิมุตติสุข ภายในวงขนดของพญานาคมุจจลินท์
นาคราชที่ขดแวดล้อมพระกายอยู่นี้   เป็นเหตุให้สร้างพระพุทธรูปปางนี้ขึ้นมา เรียกว่า
ปางนาคปรก
        เรื่องพระปางนาคปรกนี้ นิยมสร้างเป็นพระนั่งบนขนดตัวพญานาคเหมือนเอานาคเป็น
บัลลังก์ดูสง่า องอาจเป็นพระเกียรติอำนาจของพระองค์อย่างหนึ่ง ได้ลักษณะเป็นอย่าง
พระเจ้าของพราหมณ์
        ถ้าจะรักษาลักษณะของพระพุทธรูปตามประวัติ ก็จะเป็นไปอีกในลักษณะหนึ่งคือ
พระพุทธรูปจะมีพญานาคพันรอบพระวรกายด้วยขนดตัวพญานาคถึง ๔-๕ ชิ้น จนบังพระ
วรกายมิดชิด เพื่อป้องกันฝนและลม จะเห็นได้ก็เพียงพระเศียร พระศอ และพระอังสา
เป็นอย่างมาก ทั้งเบื้องบนก็มีหัวพญานาคแผ่พังพานปกคลุมอีกด้วย

คาถาสวดบูชา
         ยะโตหัง   ภะคินิ  อะริยายะ  ชาติยา   ชาโต  นาภิชานามิ  สัญจิจจะ   ปาณัง  ชีวิตา
โวโรเปตา  เตน  สัจเจนะ โสตถิ   เต โหตุ  คัพภัสสะ ฯ