หมวดตน ( The self )
1. อตฺตานญฺจ ปิยํ
ชญฺญา รกฺเขยฺย นํ
สุรกฺขิตํ
ติณฺณมญฺญตรํ
ยามํ
ปฎิชคฺเคยฺย ปณฺฑิโต ฯ
ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก
พึงรักษาตนไว้ให้ดี
บัณฑิตควรประคับประคองตนไว้
ไม่ทั้งสามวัยก็วัยใดวัยหนึ่ง .
If one holds oneself dear
One should protect oneself well
During any of the three wathes [of life]
The wise should keep vigil.
2. อตฺตานเมว ปฐมํ
ปฏิรูเป นิเวสเย
อถญฺญมนุสาเสยฺย
น กิลิสฺเสยฺย ปณฺฑิโต ฯ
คนที่จะสอนคนอื่น
ตัวเองควรทำให้ดีก่อน
คนฉลาดทำได้อย่างนี้
จึงไม่เกิดความเสื่อมเสียแก่ตนเอง
.
One
should first establish oneself
In what is proper,
And them instruct others.
A wise man who acts in this way
Shall never get defiled.
3.
อตฺตานญฺจ ตถา กยิรา
ยถญฺญมนุสาสติ
สุทนฺโต วต
ทเมถ
อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม ฯ
คนเราสอนคนอื่นอย่างใด
ตัวเองควรทำได้อย่างนั้น
ให้เราฝึกตนเองให้ดีเสียก่อน
แล้วค่อยไปสอนคนอื่น .
เพราะว่า
ตัวเราเองฝึกยากยิ่งนัก
As
he instructs others
He should himself act
Himself fully controlled
He should control others
Difficult indeed is to control oneself.
4. อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ
โก หิ นาโถ ปโร
สิยา
อตฺตนา หิ
สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ ฯ
ตนแล
เป็นที่พึ่งของตนเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
คนที่ฝึกฝนตนเองดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก .
Oneself ideeed is master of oneself
Who else could other master be ?
With oneself perfectly trained
One obtains a refuge hard to gain.
5. อตฺตนาว กตํ ปาปํ
อตฺรชํ อตฺตสมฺภวํ
อภิมตฺถติ
ทุมฺเมธํ
วชิรํวมฺหยํ มณึ ฯ
ความชั่วที่ตนเองทำ
ที่เกิดขึ้นใจตนเอง
และตนเองเป็นต้นเหตุ
ย่อมทำลายคนโง่ให้ย่อยยับไป
เหมือนเพชรทำลายแก้วมณี
The
evil, done by oneself
Self-begotten and self-produced,
Crushes the witless one
As the dianond grinds a hard gem.
6. ยสฺส
อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ
มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ
กโรติ โส
ตถตฺตานํ
ยถา นํ อิจฺฉติ ทิโส ฯ
คนไม่มีศีล
ก็เหมือนกับต้นไม้ที่เถาวัลย์ขึ้นจนรก
เขาทำตัวเองให้วอดวายเอง
ไม่ต้องรอให้ศัตรูมาคอยทำลาย
An
exceedingly corrupted man is like
A creeper strangling a tree
Surely he does unto himself
What his enemy would wish for him.
7.
สุกรานิ อสาธูนิ อตฺตโน
อหิตานิ จ
ยํ เว หิตญจ
สาธุญฺจ ตํ เว
ปรมทุกฺกรํ ฯ
กรรมไม่ดีและไม่มีประโยชน์แก่ตน
มักทำง่าย
ส่วนกรรมดีและมีประโยชน์
ทำได้ยากยิ่ง.
Easy
to do are those karmas
Which are bad and not benefitting oneself
But those which are good and beneficial
Are dificutl indeed to be
performed.
8. โย สาสนํ อรหตํ
อริยานํ ธมฺมชีวินํ
ปฎิกฺโกสติ
ทุมฺเมโธ
ทิฏฺฐึ นิสฺสาย ปาปิกํ
ผลานิ
กณฺฏกสฺเสว
อตฺตฆญฺญาย ผลฺลติ ฯ
คนทรามปัญญา
มีความเห็นผิด
ติเตียนคำสอนของเหล่าพระอริยะ
ผู้เป็นอรหันต์
ผู้มีชีวิตอยู่โดยธรรม
เขาย่อมเกิดมาเพื่อฆ่าตัวเขาเอง
เหมือนขุยไผ่
ฆ่าต้นไผ่ฉะนั้น .
Whoso on account of
false views
Scorns the teaching of the Noble Ones
The Worhty and Righteous Ones
He, the foolish man, destroys
himself
Like the bamboo, seeding, finds its
end.
9. อตฺตนาว กตํ ปาปํ
อตฺตนา
สงฺกิลิสฺสติ
อตฺตนา อกตํ
ปาปํ
อตฺตนาว วิสุชฺฌติ
สุทธิ
อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ
นาญโญ อญฺญํ
วิโสธเย ฯ
คนเราทำบาปเองก็เศร้าหมองเอง
ไม่ทำบาปก็บริสุทธิ์ด้วยตนเอง
ความบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์เป็นของมีอยู่เฉพาะตน
คนอื่นจะทำให้คนอื่นบริสุทธิ์
เป็นไปไม่ได้ .
By oneself is evil don?
By oneself does one get defiled
By oneself is evil left undone
By oneself is one purified
Purity or impurity depends on
oneself
No one can purity another .
10.
อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ
น หาปเย
อตฺตทตฺถมฺภิญญาย
สทตฺถปสุโต สิยา ฯ
ถึงจะทำประโยชน์แก่สังคมมากมาย
ก็ไม่ควรทิ้งจุดหมายปลายทางของตน
รู้ว่าอะไรคือประโยชน์ของตนแล้ว
ควรรีบขวนขวายทำ.
Fall
not away from one's own purpose
For the sake of another, however
great,
when once one has seen one's
own goal,
One should hold to it fast and
firm.
|