หมวดบาป [Evil]
1. อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ
ปาปา จิตฺตํ นิวารเย
ทนฺธํ หิ กรโต
ปุญฺญํ
ปาปสฺมึ รมตี มโน ฯ
ควรรีบทำความดี
และห้ามจิตจากความชั่ว
เพราะหากทำความดีช้าไป
จิตใจจะยินดีในความชั่ว.
Make haste in doing good,
And check your mind from evil,
Who so is slow in making merit
His mind delights in evil.
2. ปาปญฺเจ ปุริโส
กยิรา น นํ กยินา
ปุนปฺปุนํ
น ตมฺหิ ฉนฺทํ
กยิราถ
ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย ฯ
ถ้าหากจำต้องทำความชั่วไซร้
ไม่ควรทำบ่อยนัก
ไม่ควรทำความพอใจในการทำความชั่วนั้น
เพราะการสั่งสมความชั่ว
นำทุกข์มาให้ .
Should a man commit evil
Let him not do it again and again
Nor turn his heart to delight therein
Painful is the heaping-up of evil .
3. ปุญฺญญฺเจ ปุริโส
กยิรา กยิราเถนํ
ปุนปฺปุนํ
ตมฺหิ ฉนฺทํ
กยิราถ
สุโข ปุญญสฺส อุจฺจโย
ถ้าหากจะทำความดี
ควรทำความดีกันบ่อย ๆ
ควรพอใจในการทำความดีนั้น
เพราะการสะสมความดีนำสุจมาให้ .
Should a man perform merit
Let him do it again and again
And turn his mind to delight therein
Blissful is the piling-up of merit .
4. ปาโปปิ ปสฺสตี
ภทฺรํ ยาว
ปาปํ น ปจฺจติ
ยทา จ
ปจฺจตี ปาปํ
อถ ปาปานิ ปสฺสติ ฯ
เมื่อความชั่วยังไม่ให้ผล
คนเราก็มักเห็นว่าเป็นความดี
แต่เมื่อความชั่วให้ผลแล้ว
จึงรู้ว่าเป็นความชั่วจริง ๆ
For the evil-doer all is well,
While the evil ripens not,
But when his evil yields its fruit
He sees the evil results,
5.
ภทฺโรปิ ปสฺสตี ปาปํ
ยาว ภทฺรํ น
ปจฺจตี
ยทา จ ปจฺจตี
ภทฺรํ อถ
ภทฺโร ภทฺรานิ ปสฺสติ ฯ
เมื่อความดียังไม่ส่งผล
คนดีมักมองเห็นความดีเป็นความชั่ว
แต่เมื่อความดีให้ผล
เมื่อนั้นเขาจึงเห็นผลของความดี
.
For the good man, perhaps, all is ill
While as yet his good is not ripe
But when it bears its fruit
He sees the good results.
6. มาวมญฺเญถ ปาปสฺส
น มตฺตํ อาคมิสฺสติ
อุทพินฺทุนิปาเตน
อุทกุมฺโภปิ ปูรติ
อาปูรติ พาโล
ปาปสฺส โถกํ
โถกมฺปิ อาจินํ ฯ
อย่าดูถูกว่าความชั่วเพียงเล็กน้อยจักไม่ให้ผล
น้ำตกลงทีละหยดยังทำตุ่มน้ำให้เต็มได้
คนโง่สะสมความชั่วทีละน้อย
ย่อมเต็มด้วยความชั่วได้เช่นกัน
Despise
not evil
Saying ,'It will not come to me'
Drop by drop is the water pot filled,
Likewise the fool, gathering little by
little,
Fills himself with evil.
7. มาวมญฺเญถ
ปุญฺญสฺส น มตฺตํ
อาคมิสฺสติ
อุทพินฺทุนิปาเตน
อุทกุมฺโภปิ ปูรติ
อาปูรติ ธีโร
ปุญฺญสฺส โถกํ
โถกมฺปิ อาจิณํ ฯ
อย่าดูถูกความดีเล็กน้อยว่าจะไม่ให้ผล
น้ำตกจากฟ้าทีละหยด ๆ
ยังเต็มตุ่มได้
นักปราชญ์สะสมบุญทีละน้อย
ย่อมเต็มด้วยบุญได้เช่นกัน
Despise not merit
Saying,'It will not come to me'
Drop by drop is the waterpot filled
Likewise the man , gathering little
by little
Fills himself with merit .
8. น อนฺตลิกฺเข น
สมุทฺทมชฺเฌ
น ปพฺพตานํ
วิวรํ ปวิสฺส
น วิชฺชตี
โส ชคติปฺปเทโส
ยตฺรฏฺฐิโต
มุจฺเจยฺย ปาปกมฺมา ฯ
ไม่มีที่สักแห่งหนึ่งเลย
ไม่ว่าจะเป็นบนท้องฟ้า มหาสมุทร
หุบเขา
ที่คนทำความชั่วแล้วจะหนีกฏแห่งกรรมไปได้
.
Neither in the sky nor in mid-ocean,
Nor in the clefts of the rocks,
Nowhere in the world is a place to
be found
Where abiding one may escape from
[the consequences of] an evil deed.
9. วาณิโชว ภยํ
มคฺคํ
อปฺปสตฺโถ มหทฺธโน
วสํ
ชีวิตุกาโมว
ปาปานิ ปริวชฺเชยฺย ฯ
พ่อค้ามีทรัพย์มาก
มีพวกน้อย
ละเว้นทางที่มีความเสี่ยง
คนรักตัวกลัวตายละเว้นยาพิษฉันใด
บุคคลพึงละความชั่วฉันนั้น .
As a rich merchant, with small escort.
Avoids a dangerous path
As one who loves life avoids
poison,
Even so should one shun evil.
10.
ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส
หเรยฺย ปาณินา วิสํ
นาพฺพณํ
วิสมเนฺวติ
นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต ฯ
เมื่อฝ่ามือไม่มีบาดแผล
คนย่อมจับยาพิษได้
เพราะยาพิษไม่สามารถแผ่เข้าสู่ร่างกายได้
เช่นเดียวกัน
ความชั่วก็ไม่มีแก่ที่ไม่ทำ .
If no wound there be in the hand.
One may handle poison
Poison does not affect one who has
no wound
There is no ill for him who does no
wrong.
11. โย อปฺปทุฏฺฐสฺส
นรสฺส ทุสฺสติ
สุทฺธสฺส
โปสสฺส อนงฺคณสฺส
ตเมว
พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ
สุขุโม
รโช ปฎิวาตํว ขิตฺโต ฯ
บาปย่อมตามสนองคนพาล
ซึ่งทำร้ายบุคคลผู้ไม่ทำร้ายตอบ
ผู้หมดจด
ปราศจากกิเลส
ดุจธุลีที่ซัดทวนลม (วกกลับมาหาคนซัด)
whosoever offends a harmless
person
One pure and guiltles
Upon that very fool the evil
recoils
Even as fine dust thrown
against the wind.
12. คพฺภเมเก
อุปฺปชฺชนฺติ นิรยํ
ปาปกมฺมิโน
สคฺคํ
สุคติโน ยนฺติ
ปรินิพฺพนฺติ อนาสวา ฯ
สัตว์บางพวกกลับมาเกิดอีก
พวกที่ทำบาปไปนรก
พวกที่ทำดีไปสรรค์
ท่านที่หมดอาสวกิเลสปรินิพพาน .
Some are born in the womb
again
The evil-doers are born in
hell
The good go the heaven
The Undefiled Ones attain
Nibbana.
13. น อนฺตลิกฺเข น
สมุทฺทมชฺเฌ
น
ปพฺพตานํ วิวรํ ปวิสฺส
น
วิชฺชติ โส ชคติปฺปเทโส
ยตฺรฏฺฐิตํ นปฺปสเหยฺย มจฺจุ .
ไม่ว่าบนท้องฟ้า
ไม่ว่าท่ามกลางมหาสมุทร
ไม่ว่าในหุบเขา
ไม่มีแม้สักแห่งเดียว
ที่คนเราอาศัยแล้วจะหนีพ้นจากความตายได้
.
Neither in the sky no
in mid-ocean
Nor in the clefts of
the rocks
Nowher in the world is
found that place
Where abiding one will
not be overcome by death.
|
ข่าว - การสื่อสาร
สาระน่ารู้